Ayfer Karakaş
İhtilal kirpikli adam
yağmurla geldin.
şimdi penceremden seni bana getiren yağmuru
yazın o sıcak ellerini ve seni düşünüyorum.
hala seni anlatabilecek kelimeleri bulamıyor olmak senin gerçekten var olduğunun en güzel kanıtı.
görkemli kelimelere ihtiyacım yok.
öyle iyisin ki yaralanabilirsin ve yaralanabilirim ve sırf bu yüzden bile bu kadar iyi olmanı istemeyebilirim.
öyle bir aşk ki bu gerçek olma ihtimali bile gerçek dışı.
önce düşüncelerin ve kalbin vardı.
gözlerin ve gülüşün mü?
sonradan geldi
yaz geldi ama sen yoktun
tahtının ayakları düşmek üzere
bana yetişmelisin
bana yetiş
alnındaki güneşten kopuyorum
incelmiş bir darağacı gibi
gözlerindeki kuyudan yıldız yıldız
ben topluyorum gözlerimin eliyle
yüzünde kavga eden bir minyatür gladyatör
yüzünde zincirlerini kemiren bir mahkum
bana gömmüş cesedini
tanrı ve kum