Serap Erdoğan
Geceyi evrak aklığında dürüyorlar
Apartman aynalarında kırıksın, kapında geçilmişin izleri
Çocuklar erken başlamış hasarlarına
Bir pazen tutuşması, dövmeli pijama
Sokakları üç beş harfle ütülemişler
Ağlamışız yol yol, kül ıslak, sonra ağır
Sövülmüş adlarımıza işaret birikmiş
Asfalt göllerini bakmakla kanatmışız
Sular eteğimizden çekiştirmiş buruşarak
Dolunayı boğulurken görüp yetişememişiz
Ağırlaşıp ninnileşmiş aklımız uzaya uzaya
Taşa sarılı bir türkü kırmış camlarımızı
Kumaş ve is
Saklanamamakmış bir ev baskınında